W Warszawie obraduje międzynarodowa konferencja o ochronie nieletnich w Kościele. Pierwszego dnia wystąpili przewodniczący episkopatu Polski abp. Gądecki (pierwszy z prawej) i przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich kard. O’Malley (w środku). Zebranych powitała Hanna Suchocka (również na zdj.) - jedna z organizatorek spotkania.
W niedzielę 19 września rozpoczęła się w Warszawie międzynarodowa konferencja o ochronie nieletnich w Kościele. Biorą w niej udział przedstawiciele Stolicy Apostolskiej oraz reprezentanci Kościołów Europy Środkowo-Wschodniej.
Zdjęcia: KEP
Hasłem międzynarodowej konferencji, która rozpoczęła się wczoraj w Warszawie są słowa: „Ochrona dzieci Bożych naszą wspólną misją”. Wydarzenie przygotowali Papieska Komisja ds. Ochrony Małoletnich i Konferencja Episkopatu Polski. Uczestnicy pochodzą z 20 państw i reprezentują Kościół rzymskokatolicki i greckokatolicki z Polski, Albanii, Chorwacji, Słowenii, Węgier, Rumunii, Mołdawii, Bułgarii, Czech, Słowacji, Ukrainy, Rosji, Estonii, Łotwy, Litwy, Białorusi, Serbii, Czarnogóry, Macedonii Północnej i Kosowa.
W programie pierwszego dnia konferencji znalazły się: wystąpienie przewodniczącego episkopatu Polski abp. Stanisława Gądeckiego, wideoprzesłanie Ojca Świętego oraz przemówienie przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich kard. Seána O’Malley’a.
Hanna Suchocka: tradycyjna mentalność sprzyjająca ukrywaniu prawdy
Na miejsce spotkania wybrano Polskę, ponieważ, jak przyznała prof. Hanna Suchocka z Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich, tutaj ujawniono najwięcej spraw i tutaj toczy się najwięcej procesów o wykorzystywanie dzieci i młodzieży przez osoby duchowne. Jednak konferencja nie skupia się na kwestiach polskich, ale podejmuje dyskusje i działania, które być może wytyczą nową drogę mierzenia się z tym bolesnym problemem. Hanna Suchocka, która rozpoczęła obrady, przyznała jednocześnie, że w tej części Europy zakorzeniona jest tradycyjna mentalność zachowywania tajemnicy i ukrywania spraw, co zwiększa nieufność do instytucji kościelnych.
Obraz
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki
Abp Gądecki: gromadzimy się tutaj, żeby leczyć się z obojętności
Arcybiskup Stanisław Gądecki, który wystąpił jako pierwszy prelegent, powiedział w swoim wystąpieniu:
– Gromadzimy się tutaj, żeby leczyć się z obojętności, a tym bardziej z lekceważenia krzywdy. Jesteśmy wezwani, aby w każdym skrzywdzonym zobaczyć tego, którego mamy wraz z Jezusem ocalić. Czujmy się posłani jak aniołowie, żeby strzec tych małych sióstr i braci. Hierarcha dodał, że „kiedy mówimy o „ochronie dzieci Bożych”, to nie ograniczamy tej sprawy jedynie do dzieci w sensie ścisłym. Pamiętamy też o młodzieży, ale również o trochę starszych, niejednokrotnie bezbronnych i zmanipulowanych”. Chodzi również o „sprawy nadużycia władzy, podstępu czy przymusu, także wobec osób dorosłych”; nie tylko „o wykorzystanie seksualne, ale także nadużycia władzy i sumienia”.
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski podkreślił również: „Przyjmujemy do serca wezwanie Ojca Świętego Franciszka, żeby nie dbać przede wszystkim o wizerunek instytucji [Kościoła], (…) ale skupić się na dobru skrzywdzonych”.
Papież: dobro pokrzywdzonych, a nie źle rozumiana troska o wizerunek instytucji
Uczestnicy konferencji obejrzeli również wideoprzesłanie, które skierował do nich Ojciec Święty.
Papież przypomniał swoje słowa ze spotkania przewodniczących konferencji episkopatów świata w lutym 2019 roku w Watykanie, kiedy wezwał, by „dobro pokrzywdzonych nie zostało zepchnięte na drugi plan względem źle pojętej troski o wizerunek Kościoła jako instytucji.”. – Wręcz przeciwnie, jedynie przyjmując prawdę o tych okrutnych zachowaniach i szukając pokornie przebaczenia pokrzywdzonych i ocalałych, Kościół będzie mógł odnaleźć swoją drogę, by znowu z ufnością mógł zostać uznany za miejsce, w którym ci, którzy są w potrzebie, mogą być przyjęci i czuć się bezpiecznie. Nasze wyrazy skruchy powinny przemienić się w konkretną drogę reformy, zarówno po to, aby zapobiegać dalszemu wykorzystywaniu, jak i po to, aby zagwarantować, by inni mogli uwierzyć w to że nasze wysiłki doprowadzą do realnej i wiarygodnej zmiany.
Papież podkreślił, że jest to także kwestia „przyszłości Kościoła w Europie środkowo-wschodniej”.
Franciszek przyznał, że „uznanie naszych błędów i naszych upadków może spowodować, że poczujemy się istotami podatnymi na zranienie i kruchymi”. – Ale może też stanowić czas wspaniałej łaski, czas ogołocenia, który otwiera nowe horyzonty miłości i wzajemnej służby. Jeśli uznamy nasze błędy, nie będziemy niczego się bać, bo to sam Pan doprowadzi nas do tego momentu – przekonywał Papież.
Zachęcił uczestników konferencji, by byli „pokornymi narzędziami Pana, sługami osób pokrzywdzonych wykorzystywaniem, widzącymi w nich towarzyszy i bohaterów wspólnej przyszłości, przyszłości, jedni od drugich ucząc się, jak wzmacniać wierność i odporność na słabości”.
Obraz
Przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich kard. Seán O’Malley
Kard. O’Malley: troska o skrzywdzonych priorytetem duszpasterskim Kościoła
Przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich kard. Seán O’Malley podkreślił w swoim przemówieniu „konieczność nawrócenia duszpasterskiego”. Obejmuje ono zarówno nawrócenie na poziomie osobistym, jak i instytucjonalnym. Rozpoczyna się od uznania tego, co się wydarzyło. Metropolita Bostonu wyznał, że przez 30 lat spotkał się z setkami ofiar, a ich świadectwa rozdzierały serce. Na pewno nigdy nie zrozumiemy w pełni tego, co to znaczy żyć z konsekwencjami wykorzystania. Musimy przyjąć świadectwo takiej osoby z szacunkiem, bez oceniania – powiedział hierarcha, tłumacząc, że każdy skrzywdzony ma swój czas na rozpoczęcie procesu uzdrowienia.
Kard. O’Malley powiedział również, że w procesie nawrócenia konieczne jest porzucenie postawy obronnej, która bywa błędnie rozumiana jako trosko o dobro instytucji Kościoła.
Zauważył, że Kościół został złamany przez przestępstwa seksualne niektórych swych duchownych. Wskazał na potrzebę regularnej weryfikacji obowiązujących procedur, zaznaczając jednocześnie, że same przepisy nie wystarczą, gdy zabraknie woli ich wprowadzania w życie.
