St. Olav menighet i Oslo har som en del av troens år-satsningen opprettet et polskspråklig katolsk forum. Foredragene vil ta opp bibelske, teologiske, kirkelige og historiske emner. Første to foredrag holdes lørdag og søndag den 23. og 24. februar, og man får da besøk av p. Kazimierz F. Papciak SS.CC., doktor i teologi med sosiallæren som spesialitet. P. Papciak er bror av p. Stanislaw Papciak, tidligere sogneprest i Drammen.
----------
Forum Katolickie 2013
- BIBLIA, TEOLOGIA, KOŚCIÓŁ, HISTORIA
W Roku Wiary, przy współpracy z norweską Katolsk Akademi, duszpasterstwo polskie zaprasza na wykłady organizowane w ramach Forum Katolickiego przy parafii św. Olafa w Oslo.
Miejsce: Sala parafialna przy Akersveien 5.
Daty i program wykładów w Roku Wiary:
23 i 24 luty:
o. dr Kazimierz F. Papciak SSCC
Chrześcijańskie „getto” w Europie?
18 i 19 maj:
o. dr Piotr Krysztofiak OP
Jak umacniać swoją wiarę we współczesnym świecie
19 i 20 październik:
o. dr hab. Aleksander Posacki SJ
Zagrożenia wiary we wspóczesnej Europie
Program stały:
sobota
16.30 rejestracja uczestników - wpisowe 50 kr.*
17.00 wykład
18.00 pytania do prelegenta, dyskusja
19.00 Msza św. w kościele św. Olafa
niedziela
16.00 Msza św. w kościele św. Olafa
17.15 rejestracja uczestników - wpisowe
50 kr.*
17.30 wykład i dyskusja
20.00 zakończenie spotkania
* wpisowe dotyczy jednego wykładu
(w cenie kawa, herbata, herbatniki)
WYKŁADY SĄ NAGRYWANE:
DR KAZIMIERZ F. PAPCIAK SSCC
– ze Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi, doktor nauk humanistycznych w zakresie katolickiej nauki społecznej i socjologii, adiunkt w katedrze Katolickiej Nauki Społecznej i Socjologii Duszpasterskiej Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, wykładowca na Uniwersytecie Wrocławskim i na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu, były wykładowca w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie UKSW). Szlify naukowe zdobywał na PWT we Wrocławiu, w ATK w Warszawie, oraz w Instytucie Katolickim w Paryżu. W wykładach i publikacjach podejmuje zagadnienia etyki relacji międzynarodowych, procesów globalizacji i regionalizacji, ewolucji współczesnego etosu europejskiego i międzynarodowego, etyki w mediach i deontologii dziennikarskiej, etyki w pracy socjalnej i w biznesie, polityki międzynarodowej Stolicy Apostolskiej. Współautor publikacji: W kręgu chrześcijańskiego orędzia moralnego, Wrocław 2000; Kobieta w życiu Kościoła, Elbląg 2004; Miłosierdzie czy sprawiedliwość, Lublin 2005; Wokół metodologii i metodyki pracy naukowej, Wrocław 2007; Instytucje religijne w krajach Unii Europejskiej, Warszawa 2009. Wynikiem literackiego hobby są dwa tomiki wierszy: Apokalipsa na pocieszenie własne, Łomianki 1995; oraz Zapłakać jeszcze raz nadzieją, Wrocław 2008.Chrześcijańskie „getto” w Europie?
Gdy poszukuje się tożsamości współczesnej Europy, bez względu na przyjęty światopogląd, nie można budować jej teraźniejszości i dobrej przyszłości na fałszowaniu historii. Budowanie nowego etosu Starego Kontynentu musi akceptować i uwzględniać prawdę historyczną, w którą wpisana jest religia chrześcijańska ze swym logotwórczym i kreatywnym dynamizmem uniwersalnego humanizmu. W obliczu nasilającej się chrystofobii, uznanie i utrzymanie chrześcijańskiego oblicza Europy jawi się jako naglące zadanie dla chrześcijan.
Wykład 1
"Mury zewnętrzne" chrześcijaństwa w Europie
Chrześcijanie – z Janem Pawłem II na czele - wielokrotnie przepraszali za winy z przeszłości, licząc na zrozumienie i odwzajemnienie. Jednak paradoksalnie adwersarze chrześcijaństwa zaczęli domagać się, aby chrześcijanie przepraszali za to, że są chrześcijanami. W Europie istnieją „mury zewnętrzne”, które hamują dynamikę i oddziaływanie humanizmu chrześcijańskiego na etos europejski. Skrajna postać przybiera znamiona chrystofobii, silniejszej niż islamofobia czy homofobia i o wiele szerszym oddziaływaniu. Powstaje więc pytanie o jej formy i przejawy w życiu społecznym Starego Kontynentu. Jest to również pytanie o mechanizmy obronne chrześcijan w tworzeniu codziennej kultury życia.
Wykład 2
"Mury wewnętrzne" chrześcijan w Europie
Wobec obecnej sytuacji w Europie, „można bardzo wiele uczynić dzięki odpowiedzialnemu i wielkodusznemu uczestnictwu w życiu „politycznym”, a co za tym idzie, w licznych i różnorodnych działaniach o charakterze gospodarczym, społecznym i kulturalnym, które mogą być podejmowane z myślą o budowaniu wspólnego dobra w sposób organiczny i zinstytucjonalizowany (…) Polityka jest trudnym sposobem wypełniania chrześcijańskiego obowiązku służby drugim” (Jan Paweł II). To prawda, że pod słowem „polityka” kryje się wiele znaczeń, niektóre z nich mogą niepokoić, toteż trzeba je jasno określić. Rozmywanie własnej tożsamości przez chrześcijan na płaszczyźnie działalności publicznej prowadzi do osłabienia dynamiki humanizmu chrześcijańskiego i spychania religii chrześcijańskiej do sfery prywatności. Potrzebna jest nowa odwaga chrześcijańskiego myślenia.